تاریخ انتشار: ۱۸ مرداد ۱۳۹۱, ساعت ۴:۵۴ بعد از ظهر

شرح روند پلمب انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران از زبان رئیس انجمن

 

به گزارش رادیو بین المللی فرانسه، علی مزروعی در گفتگو با رادیو بین المللی فرانسه اتفاقات منجر به پلمب شدن انجمن صنفی روزنامه نگاران را تشریح کرد.

آقای مزروعی گفت: بحث ایرادهایی که وزارت کار از انجمن گرفت ارتباطی با پلمب شدن آن نداشت. آن یک بحث حقوقی بود. این که در اساسنامه انجمن آمده بود که کنگره های سالانه انجمن در دور اول با یک دوم اعضاء، در دور دوم با حضور دو-سوم اعضاء رسمیت پیدا می کند. هر سه سال یک بار انجمن باید انتخابات هیات مدیره انجام می داد وبر اساس آنچه در اساسنامه آمده بود حضور این تعداد از اعضاء باید رعایت می شد. اما چون تعداد اعضاء انجمن به مرور زیاد شده بود تحقق این تعداد در کنگره در دور سومی که انتخاب هیات مدیره داشتیم به دست نیامد و نامه ای به وزارت کار نوشتیم - درآن زمان- در خواست کردیم که دور سومی را برای انجمن تعریف کند که با حضور هر تعداد از اعضاء بتوان کنگره را برگزار کرد و آنها هم موافقت کردند.

رئیس هیات مدیره انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران افزود: در سال ۱۳۸۴ که دولت احمدی نژاد روی کار آمد، آنها سرخوشی با انجمن نداشتند. در سال ۱۳۸۵ کنگره ای برگزار کردیم، مثل گذشته در دور سوم با تعدادی از اعضاء که حضور داشتند این کنگره برگزار شد، نماینده وزارت کار هم حضور داشت و انتخابات انجمن انجام شد. اما بعدا به این انتخابات ایراد گرفتند و گفتند بر اساس آنچه در اساسنامه انجمن آمده است، انتخابات باید با حضور دو- سوم اعضاء برگزار شود و از همین جا یک بحث حقوقی شروع شد و ما نسبت به کاری که وزارت کار انجام داد به دیوان عدالت اداری شکایت کردیم. این رفت و برگشت ها ادامه داشت تا این که در سال ۱۳۸۷ موفق شدیم، کنگره انجمن را باحضور بیش از دو- سوم اعضاء در حسینیه ارشاد درتهران برگزار کنیم. انتخابات هیات مدیره و بازرسان انجام شد و دیگر وزارت کار نمی توانست به آن ایراد بگیرد و ما هم کارخود را ادامه می دادیم.

آقای مزروعی با اشاره به اینکه در سال ۱۳۸۸ بعد از رخدادهای مرتبط با انتخابات ریاست جمهوری، یک فضای امنیتی بر کشور حاکم شد افزود: در آن فضای امنیتی دادستانی تهران که از قدیم هم دشمنی با مطبوعات و روزنامه نگاران داشت فرصت را غنیمت شمرد و ساختمان انجمن را پُلمب کرد. در واقع پلمب انجمن ربطی با آن بحث قبلی نداشت.

رئیس هیات مدیره انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران درباره رای دیوان عدالت اداری نیز گفت: دیوان عدالت اداری رای صادر کرد اما شفاف نبود. نه طرف انجمن را گرفته بود و نه طرف وزارت کار را .همان طور که گفتم پلمب انجمن خیلی ربطی به این مسئله نداشت چون در سال ۱۳۸۷ انجمن کنگره جدیدش را برگزار کرده بود و دو- سوم اعضاء در این انتخابات حضور داشتند، وزارت کار هم نمی توانست از ما ایراد بگیرد و در پلمب انجمن، وزارت کار نقشی نداشت.

مزروعی در پاسخ به این سئوال که پُلمب انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران، سیاسی بود؟ گفت: بله، این بر می گردد به نوع رفتاری که حاکمیت بعد از انتخابات ریاست جمهوری با همه نهاد های صنفی و مدنی داشت و از جمله دست به پلمب انجمن زدند، آن هم درست زمانی که انجمن اعلام کرده بود می خواهد کنگره جدید خود را برگزار کند.

وی با اشاره به راه اندازی انجمنی جدید در ۲۷ اسفند سال ۱۳۸۷ از سوی نیروهای اصولگرا تصریح کرد: جریان هایی که مخالف با انجمن بودند و احساس می کردند که حاکمیت با آنها همراهی دارد اقدام به این کار کردند و انجمنی موازی با انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران راه اندازی کردند اما با استقبال چندانی از سوی روزنامه نگاران روبه رو نشد و به جایی نرسید.

مزروعی درباره تعداد اعضای انجمن صنفی روزنامه نگاران گفت: در آن زمان حدود ۴۰۰۰ هزار روزنامه نگار که حدود دو – سوم روزنامه نگاران فعال در کشور را شامل می شد عضو انجمن صنفی روزنامه گاران ایران بودند.

وی درباره خدمات انجمن صنفی روزنامه نگاران یادآور شد: خدمات مختلفی به روزنامه نگاران ارائه می شد از جمله خدمات حقوقی، اگر برای روزنامه نگاران مشکلی پیش می آمد به خصوص در ارتباط با دستگاه قضایی انجمن برای آنها وکیل می گرفت و کارهایشان را پیگیری می کرد و در عین حال به خانواده های آنها سر می زد و از خانواده دستگیر شده گان به لحاظ مالی پشتیبانی می کرد که اگر روزنامه نگاری به زندان رفته خانواده اش دچار مشکل مالی نشوند.در زمینه مسکن، در یک دوره انجمن توانست تعداد ۱۱۰ واحد مسکونی را از طریق شهرداری در دوره کرباسچی برای روزنامه نگاران تهیه کند و پس از آن هم یک شرکت تعاونی مسکن ایجاد شد که دفترش درمحل انجمن بود و از آن طریق سعی می شد که مشکل مسکن روزنامه نگاران حل شود.

رئیس هیات مدیره انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران افزود: در بخش آموزش هم " دانشکده خبر" انجمن راه اندازی شد و در رشته های مختلف روزنامه نگاری دانشجو می پذیرفت. اما پس از روی کار آمدن دولت احمدی نژاد با تلاش وزارت علوم این دانشکده را هم تعطیل کرده اند. انجمن کمیته هایی را تعریف کرده بود و آنها خدمات متفاوت صنفی را به روزنامه نگاران ارائه می دادند.

وی درباره سرقت از انجمن صنفی یک سال قبل از انتخابات ریاست جمهوری دور دوم احمدی نژاد گفت: فایل اطلاعاتی اعضاء چیز پنهانی نبود اما فایل ها و لوازم الکترونیکی را که فکر می کردند به درد می خورد بردند و خب سرانجام هم معلوم نشد که این سرقت کار چه فرد یا نهادی بود.

مزروعی با اشاره به برخورد با انجمن صنفی روزنامه نگاران گفت: در دوره ای که مرتضوی قاضی دادگاه مطبوعات بود، خیلی از مطبوعات را توقیف کردند و بسیاری از روزنامه نگاران را به دادگاه کشاند.با انجمن برخوردی نداشتند اما انجمن در همه موارد از حقوق صنفی روزنامه نگاران دفاع می کرد و آنها از این نظر دل خوشی نسبت به انجمن نداشتند.وزارت اطلاعات هم اگر برخوردی بود، در ارتباط با روزنامه نگاران بود، به آن شکل برخوردی با انجمن نداشتند.